Verrassingsei is Kaboutermama.nl !

Verrassingsei is veranderd  & verhuisd! Ik ben vanaf nu te vinden op http://www.kaboutermama.nl !   Tot daar 🙂

Alive-day & bijna starten met revalidatie…

Ik noem mezelf een nuchtere moeder, maar ondertussen kan ik soms best een zweefteef zijn. Zo geloof ik niet zozeer in een God, of een hiernamaals, of een 'higher power', maar tegelijkertijd geloof ik absoluut niet dat toeval bestaat; dingen gebeuren omdat dat zo moest zijn. Zo is het 25 april mijn 'alive day', maar op die dag start ook mijn revalidatietraject officieel. En je kan mij een hoop wijs maken, maar dat gebeurt met een reden, dat is véél te toevallig dat dit zo samenvalt. En het feit, dat dit samenvalt, doet eigenlijk best veel met me, onbewust.

De eerste stap; erkennen dat ik ‘beperkt’ ben.

Ik ben thuisblijfmoeder. Niet omdat ik niet wil werken, maar omdat ik een revalidatietraject ga volgen. In dit traject ga ik ontdekken wat mijn lichaam nog wel kan, en wat mijn lichaam niet meer gaat kunnen. Mijn lichaam doet namelijk pijn. Soms een klein beetje pijn, maar soms zó enorm veel pijn dat ik me niet meer kan aankleden, geen aanraking of beweging meer kan verdragen, of, in hele extreme gevallen, mijn eten niet eens kan snijden of kauwen. Ik weet wat ik heb. maar het ermee omgaan lukt me niet meer, waardoor het eigenlijk alleen maar slechter gaat. De slechte dagen halen de goede dagen in. Daarom gaan een handje vol artsen me behandelen en helpen in een revalidatiecentrum. Dat betekent dat ik twee dagen per week allerlei behandelingen ga krijgen, met hopelijk als resultaat dat ik in ieder geval kan accepteren dat ik niet meer het plafond kan bereiken. Ik wil jullie de komende maanden meenemen in dit revalidatietraject. Ik weet dat ik niet de enige moeder kan zijn die niet 100% gezond is. Maar het uitspreken, is toch erg moeilijk.

Knuffels in bed; no-go of juist fijn?

Terwijl ik het bed van onze kabouter verschoonde, moest ik ineens weer terugdenken aan het moment dat we na de geboorte net thuis waren. Een prachtig mooi babybedje, met daarin knuffeltjes neergezet bij het voeteinde. De kraamverzorgster was daar de volgende dag totaal niet blij mee en haalde ze resoluut weg; enorm gevaarlijk om knuffels in een ledikant te hebben volgens haar. Flabbergasted van überhaupt het hele gebeuren rondom bevallen en ineens moeder zijn heb ik dat maar voor waar aangenomen, maar om heel eerlijk te zijn lagen er na een paar weken toch echt twee knuffeltjes bij het voeteinde en had hij een kroeldoekje. Inmiddels ligt zijn bed vol met knuffels, maar slaapt hij nog steeds in een ledikant. Zijn knuffels levensgevaarlijk, of juist geruststellend en gezellig?

Vrolijk Pasen! Met weer een nieuwe fase…

Onze kabouter volgt altijd keurig de boekjes over mentale sprongen en ontwikkelingen. Zo ook nu; meneer is 18 maanden en prompt dient zich de nieuwe fase of het nieuwe sprongetje aan; 'Ik wil niks, ik doe niks, ik wil alleen mijn zin krijgen' en 'ik ben enorm eenkennig vandaag'. Tegelijkertijd is hij enorm ondernemend, maar oh wee als iets niet gaat zoals het moet... En dat met Pasen! Hoe gaan wij deze dagen doorkomen met gezellige familie bezigheden en een jongetje wat niets liever wil dan terugkruipen bij papa & mama?

Eten uit potjes & pakjes knijpfruit

Vers bereid eten vs eten uit een potje; wat is nou wijsheid? Lust je kind dan echt niks als je eten uit een potje geeft, of valt het wel mee? In deze blog neem ik je mee naar mijn mening over vers bereid eten tegenover potjes, waarom ik voor potjes kies in tegenstelling tot prakjes invriezen en waarom ik de potjes van nu heus zo slecht niet vind!

Het is prachtig; het IKEA DUKTIG keukentje!

Inmiddels is je dreumes bijna 18 maanden, heeft een woonkamer én een slaapkamer gevuld met speelgoed (lees: je breekt eigenlijk om het kwartier je nek over een fiets, een boek of een bal, en als je je nek niet breekt dan stoot je je kleine teen er wel tegen) maar dat is natuurlijk totaal niet…

Help, ik hoor bij de kinderwagenmaffia!

Vandaag zoiets leuks en opmerkelijks gelezen; blijkbaar bestaat er zoiets als de 'kinderwagenmaffia'. Dat zijn (naar het schijnt) hordes aan moeders, die met hun kind in de kinderwagen boodschappen gaan doen en daarmee andere supermarktbezoekers of mensen in het algemeen mee irriteren. Hoe durf je als moeder zijnde je nog in het openbaar te vertonen…

Het voorjaar staat voor de deur!

Ja, het is echt zo. Het voorjaar staat voor de deur, en dat betekent dat het héél normaal is om als dreumes van 'al' 16 maanden... Als een gek door het huis te rennen. Bij voorkeur joelend, gillend, keihard lachend, met je handen in de lucht en jezelf vervolgens schaterlachend op het tapijt laten vallen,…

Ziek, zwak, en… Koorts.

En koorts is Kut, met de hoofdletter K ja. Zondag begon de pret. In eerste instantie wat hangerig, slaperig, en de kabouter viel zelfs tegen me aan in slaap! Doet ie anders toch nooit, dus daar hadden al wat belletjes moeten rinkelen en kwartjes moeten vallen, maar ik vond het alleen maar lief. Maar in…