Vandaag zoiets leuks en opmerkelijks gelezen; blijkbaar bestaat er zoiets als de ‘kinderwagenmaffia’. Dat zijn (naar het schijnt) hordes aan moeders, die met hun kind in de kinderwagen boodschappen gaan doen en daarmee andere supermarktbezoekers of mensen in het algemeen mee irriteren. Hoe durf je als moeder zijnde je nog in het openbaar te vertonen met zoiets vreselijks als een kinderwagen!
Oké, even alle gekheid op een stokje. We hebben dus een borstvoedingmaffia, flesvoedingmaffia, draagdoekmaffia en nu ook ein-de-lijk een kinderwagenmaffia. Dat ontbrak echt nog in de wereld. En sinds ik niet meer draag (nu de kabouter rond de 11 kilo weegt vind mijn arme ruggetje dat écht niet grappig) hoor ik niet meer bij de draagdoekmaffia. Alhoewel ik het iedereen kan aanraden die lichamelijk in staat is om te dragen, heb ik het niet door iemands strot geduwd, maar nu kan ik er niet meer bijhoren omdat ik in het bezit ben van een superkoele Quinny Zapp wandelwagen. Maar daar is nu dus een oplossing voor, want nu hoor ik bij de kinderwagenmaffia. Hoera!
Kijk; ik kan me voorstellen dat als je haast hebt (en dat hebben een hoop mensen nou eenmaal), dat het dan vreselijk irritant is als er een stel moeders precies tijdens jouw spitsuur het in hun hoofd halen om ook boodschappen te doen. Waar halen ze het vandaan; jij hebt haast, moet snel terug naar je super interessante bezigheid (wat dat dan ook mag zijn, vul zelf maar iets in wat enorm hipster is) en dan kom je de supermarkt in, en schrik je je wezenloos; moeders, o-ver-al moeders. Gezellig kakelend met elkaar (‘Hey, lang niet gezien! Wat is de jouwe groot geworden zeg!’), of ze staan precies voor het schap waar jij óók al moet zijn (alsof ze het weten he, heeft vandaag verdorie iedereen een pak melk nodig?) met hun super lompe, vervelende, irritante kinderwagen in de weg. Zo breed is die deur van het koelvak al niet, en dan gaan ze er in vol ornaat (vaak voorzien van een boodschappennetje aan de wagen hangend, en een mama-tas die eigenlijk veel te groot en te lomp is) ook nog eens voor staan. Halloooooo, hoe moet jij nou bij je pakje melk komen?
Wanneer die super onhandige moeder dan in alle haast weg probeert te komen (gelukkig, ze heeft je rollende ogen, gezucht en gesteun gehoord en haast zich nu weg, finally) rijdt ze verdorie ook nog eens “per ongeluk” tegen je aan, om vervolgens ook nog eens tegen een oma’tje aan te botsen omdat ze die niet had gezien (en wie verzint het dat bejaarde dames nog los mogen lopen in de supermarkt? Zijn ze verdwaald ofzo, of hebben ze de koffiehoek nog niet gevonden?). Echt, als je niet met een kinderwagen kan rijden, doe het dan niet ofzo. Je gezicht staat nu echt op onweer, je denkt heel hard ‘doe gewoon je boodschappen online ofzo’ en volgens mij heeft ze je hersens horen kraken want d’r gezicht staat nu helemaal op standje ongelukkig.
Dan nog het laatste obstakel; de kassa én de uitgang. Het zweet breekt je al uit, en tot overmaat van ramp ga je ook nog eens bij de verkeerde kassa staan; de kassa met het extra brede pad, speciaal voor rolstoelen, scootmobiels en, jawel, kinderwagens. Shit. Wanneer je uiteindelijk met gevaar voor eigen leven jezelf door de uitgang heen gooit, kijk je op je smartphone en kom je tot de conclusie dat je hierdoor wel 4 minuten van je vreselijk interessante en kostbare leven bent verloren.
En het enige wat je je kunt afvragen; echt, waarom mogen die asociale, vervelende moeders nog vrij rondlopen met zo’n idiote kinderwagen. Hebben ze geen man die boodschappen kan doen ofzo? Kunnen ze niet gewoon binnen blijven tot het donker en dan pas naar buiten komen? Of, waarom doen ze geen boodschappen wanneer hun kind slaapt, zodat ze zelf even snel heen en weer kunnen?
Nou, op die eerste twee vragen geef ik je zo wel een antwoord, maar op de laatste vraag kan ik je nu al heel simpel een antwoord geven; omdat het hartstikke strafbaar is.
En tja, waarom ik als moeder en vervelend lid van de kinderwagenmaffia zomaar in het daglicht naar buiten ga; omdat dat leuk is, ook voor mijn kind ja. Die wordt er sociaal van als hij andere mensen (en kinderen) ziet. En ja, ik heb wel het geluk dat ik een hele lieve man heb die ook heus boodschappen kan doen, maar die werkt overdag, héél vreemd! En die wil wellicht ook ’s avonds gewoon eten en daarna een biertje of een wijntje. Die heeft echt geen zin om rond 6 uur/half 7 nog ‘even’ boodschappen te gaan doen (net als de rest van werkend Nederland), zodat hij pas om half 8 aan het eten zit, tussendoor nog even helpt met kindlief naar bed brengen, zodat hij om 9 uur pas een momentje voor zichzelf heeft… Oh wacht.. Dan moet hij alweer naar bed want de wekker gaat gewoon om 7 uur en ’s nachts wil zo’n mini-me nog wel eens wakker worden.
Lieve kinderloze Medelanders; wij moeders gaan echt niet naar de supermarkt om iedereen te irriteren, staan echt niet expres voor de koeling wanneer jij net een ijskoffie wilt halen en ja, ook wij vinden die kinderwagen soms belachelijk onhandig. En het schaamrood staat echt op onze kaken wanneer we weer ergens tegenaan botsen of als kindlief weer eens de boel bij elkaar gilt. Maar in plaats van je zo enorm te irriteren aan die moeders die boodschappen doen, kun je ook bedenken dat het toch best fijn is dat er nog moeders zijn, die de moeite nemen om boodschappen te doen in een fysieke supermarkt in plaats van online te bestellen, en hierbij hun kroost betrekken. Op die manier worden die kinderen toch nog een beetje gesocialiseerd (scheelt toch weer voor de juffen wanneer ze kleintjes naar school gaan) en als je je er een klein beetje (echt maar een klein beetje hoor) voor open kunt stellen, zul je zien dat die kleintjes nog grappig zijn ook; want als je even op zou letten zou je zien dat ze naar je zwaaien. En daar hoef je niks voor te doen, maar zo’n kleintje vind het machtig mooi, al die mensen, en daar help je toch maar aan mee. Dus als je nou maar een klein stapje uit die stress bubbel zou komen, en zou zien dat het voor die kinderen hartstikke mooi is, zo’n supermarkt, en voor moeders af en toe echt een uitstapje (even frisse lucht en een babbeltje met volwassenen over het weer, in plaats van een discussie over een ‘poesssssss’ of een ‘woef woef woef woef!’), misschien dat dan de ergernis een klein beetje van je schouders zou glijden.
We gaan niet naar de supermarkt om jou te irriteren, maar omdat we het niet zo goed doen op gebakken lucht en soms ook wat te eten moeten hebben.
Lees dit artikel ook met een kleine knipoog en een busje zout naast je, net als het merendeel van m’n blogs. Ik bedoel het niet lelijk, en ik ga er vanuit dat de rest het ook niet zo lelijk bedoelt. En anders is lach-therapie misschien een idee.
Kaboutermama.nl 